Oblicza Miłości

amorek-dziewczyna · Dołączył: 10 Cze 2008 Posty: 50 Przeczytał: 0 tematów

Zaczeło się tak jak się zwykle takie historie zaczynają...Siedziałam w szkole załamana po zerwaniu z chłopakiem(bardzo dobrze, że z nim zerwałam, to kąpletny idiota;/) (to było jakieś dwa lata temu), nagle zobaczyłam, że przechodzi obok mnie klasa o rocznik strasza, podniesłam głowe i... I moim oczom ukazał sie ten blądyn o zielonych oczkach, które mienily mu się jak jakies brylanciki... W tedy poczułam jakieś glupie uczucie takie dezoriętacji, pierwszy raz coś takiego czułam, jednoczesnie czułam strach szczescie i jakas niebianska radośc, to było piekne. Dopiero po jakimś miesiącu powiedziałam o tym moim koleżanka, dowiedziałam sie odrazu od nich wszelkich informacji o nim. Po jakimś następnym miesiącu moja kuzynka, która gościnnie była na imprezie w mojej szkole postanowiła mnie z nim zapoznać(sama się z nim nie znała). Jak postanowiła tak zrobiła tyle, że ja głupia schowałam sie głupia w łazieńce i wyszłam dopiero po zapewnieniu, że już sbie poszedł, on jednak nie poszedł... stał tam czerwony, pirwzy raz widziałam kogoś tak czerwonego;/ wpadłam w jakiś tras krzyczałam, przeklinałam i sama nie wiedziałam co się ze mna własciwie dizeje, za jakieś dwa dni napisałam do niego i go przeprosiłam. Potem znowu zaczełam do niego pisać i pisaliśmy ze soba przez jakiś czas, potem znowu nastała cisza, aż pewnego azu to on napisał do mnie znowego nr, to było spełnienie moich marzeń, sam do mnie napisał Exclamation

pisałam z nim gdzieś tak do połowy wakacji codziennie, właściwie to on do mnie pisał w sierpniu kontakt sie urwał po czym we wrześniu znowu do mnie zaczął pisać tyle, że ja już w tedy "kochałam" innego najpierw jednego po nim następnego ale on i tak ciagle do mnie pisał, a ja głupia nie potrafiłam tego docenić i wykorzystać. W końcu przestał pisać.. a ja przekonalam sie że ten gość, którego "kochałam" to świnia i tak naprawde to go nie kochałam, ale w tedy było już zapuźno Sad

co prawda pisałam czasami z nim, ale to ja zawsze zaczynałam rozmowe o ile można te kilka esów nazwać rozmową Crying or Very sad

Teraz pogodziłam się z porażka(właściwie to usiłuję pogodzić się z nią) i zapominam o nim... to bardzo trudne jeszcze dwa jakiś tydzień muszę wytrzymać jego widok a potem wakacje.. Po wakacjach już go nie będzie w mojej szkole, może mi przejdzie to wszystko. narazie unikam go wszelkimi sposobami, usunełam go ze znajomych na fotka.pl i nasza-klasa.pl a on nawet nie odwiedził wtedy mojego profilu... i właśnie to mnie chyba najbardziej zabolało, ale chyba sama jestem sobie winna... Pewnie zastanawia Cię dlaczego pisze właśnie w tym dziale z wyznaniami, prawda? wlaśnie dlatego, że chciałam mu to wszystko powiedziec ale.. no właśnie ale ja juz do niego nie moge napisać... więc ten "list" nigdy nie trafi do swojego odbiorcy... Crying or Very sad

Dziękuje Ci bardzo, za to, że poświęciłeś swój czas i przeczytałeś moją historię Wink

Maka

Witaj !

Forum zostało przeniesione na [link widoczny dla zalogowanych] .
Niestety nie możemy przenieśc postów, wątków, ani informacji dotyczących użytkowników.

Dlatego też proszę o zarejestrowaniu się na nowym forum i umieszczenie swojego tematu raz jeszcze.

Za kłopot przepraszamy.

Ps. Mam nadzieję, że nowe forum spodoba Wam się nie mniej niż to i znajdziecie dla siebie tam miejsce.